School

 Lieve allemaal, 

Ondertussen heb ik een maandje les. Zoals jullie al weten ga ik mijn diploma halen via de examencommissie. Hierbij word ik ondersteund door een open leercentrum, waardoor ik 2 dagen per week toch les heb. De rest van de week ben ik thuis om te ontspannen en zelfstudie te doen.

De eerste lessen en dagen waren mega vermoeiend. Ik was een vod toen ik thuiskwam. Ondertussen valt het al ietsje beter mee. Mijn lesgroep en de mensen daar vallen ook goed mee, ik heb heel erg veel geluk met mijn lesgroep. Aan de meneer van frans moet ik nog wennen, zijn aanpak ik totaal anders dan op school waardoor mijn koppie het daar wel wat moeilijker mee heeft, maar het betert gelukkig al wel. 

Mijn eerste examens zouden rond kerst zijn, doordat ik ze zelf kan inplannen kan ik kiezen of ik ze voor kerst of erna ga doen. Ik ga het nogwat ondergaan, maar binnenkort zal ik toch al enkele data's moeten vastleggen, toch wel spannend:)

Zo, weer een kort berichtje om te laten weten dat het over het algemeen goed met me gaat! 

Kari🌹

Ontslag

 Heyhoiii, 

Vrijdag was het zo ver, mijn ontslag in Pulderbos. I know, ik heb dat nog al eens gezegd maar nu was het voor echt. Voor goed durf ik niet zeggen want zeg nooit nooit eh:) 

Dit ontslag was echt heel anders, dit voelde juist aan. Nu ben ik echt beter en heb ik echt veel geleerd, terwijl mijn ontslag in februari van "de moetes" was. De sfeer was ook heel anders, ik was vrolijker en de personen rond om mij waren ook heel blij om mij op deze manier nog eens te zien. Het klinkt raar om het zelf te zeggen maar toch ga ik het doen. Iedereen was heel erg blij om mij nog eens te zien en mij in de leefgroep te hebben:) Dat was zeker wederzijds! Ik heb me heel goed gevoeld bij hen, maar uiteraard ook heel slecht. Dat is net het fijne daar, dat is daar helemaal oke! 

Samen met de kine ben ik vorige week beginnen met joggen. Dat voelde zoooo raar. Ik had het gevoel alsof ik op een bed aan het stappen was. Misschien een rare vergelijking maar het gevoel in mijn benen was exact hetzelfde.                    Na een half uur te lopen (1 minuut lopen en 2 minuten stappen) voelde de kine dat ik eigenlijk nog wel wat rek had. Daarom besloot ze om me de dag erna eens eens sprintjes te laten trekken. Korte snelle stukken. Dat ging echt goed en ik had er ook echt plezier van! Maarja aan alle leuke verhalen komt een stom einde. Ik heb mijn enkel pijn gedaan of omgeslagen tijdens een sprintje. Wat er exact is gebeurt dat weet niemand. Misschien is er ook niets gebeurd. Na een dagje rusten had ik er nogsteeds last van en heeft de kine mijn enkel nagekeken. Er was niets. En daar was ze heel zeker van. Maar ik heb wel pijn en ik kan geen sprintjes meer lopen. Zie hier een heel mooi voorbeeld van SOLK (Somatisch Onvoldoende verklaarbare Lichamelijke Klachten). Mijn "aandoening". Er is medisch niets, het is mijn hoofd dat mij iets wil duidelijk maken. In dit geval waarschijnlijk "Kari, let op, je hebt al 2 weken veel bewogen, dat lopen was er teveel aan". 

Maar dat was zeker niet het enige waardoor mijn lichaam stop zei. Ook mentaal waren we hard aan het werken. En zo moeten we achter elk kwaaltje een reden proberen zoeken en eruit leren. 

De mensen die mij al wat langer kennen zullen zich waarschijnlijk wel herinneren dat ik heel lang met klachten van pijnlijke knieën heb gesukkeld. Awel, daarvan weten we nu dat er medisch effectief niets was. Dat was mijn hoofd dat mij probeerde te vertellen dat ik het rustiger aan moest doen, dat ik niet en moest gaan dansen en een hele dag op school moest zitten. Dat was en is voor mij echt teveel. 

Nu ben ik thuis en moet ik proberen om mijn grenzen stilletjes aan terug te verleggen zodat ik mezelf oke voel in een gewone maatschappij. Dit moet zo rustig aan gebeuren want bij het verleggen van grenzen kan ik er ook heel gemakkelijk over gaan. Dus lieve lezers, ik ben nu thuis, maar ben bijlange nog niet genezen. In tegendeel, ik ga mezelf terug wat moeten ontwikkelen om er zo voor te zorgen dat ik zo goed mogelijk kan mee draaien in "de grote boze buiten wereld". In ce zou ik dat nu ook kunnen maar dan gaat mijn lichaam binnen de kortste keren staken. 

Eigenlijk kan ik zeggen dat er nu nog een hele beangstigende periode voor de deur staat. Ik ga zoveel nieuwe dingen doen. Alleja niet nieuw maar wel dingen die ik al 2 jaar niet meer gedaan heb (bv alleen winkelen). Ik weet dat ik aan de positieve dingen moet denken maar ik besef ook dat er heel wat kan mislopen. Zoals nu met mijn enkel. Dat is eigenlijk een goeie oefening geweest om na te denken over wat ik voel en waardoor dat zou komen. Dat ga ik de komende periode en misschien zelfs mijn hele leven moeten doen. Nadenken bij wat ik doe en wat ik voel. 

Ik wil nu nog één heel belangrijk punt aankaarten. Iets kleins voor jullie maar iets dat voor mij een wereld van verschil maakt. Als jullie me tegenkomen op straat of eender waar, geef aub niet teveel/geen aandacht aan het feit dat ik stap. Liefst van al zou ik willen dat er geen aandacht aan gegeven wordt en dat het lijkt alsof ik al altijd gestapt heb. Dat gaat natuurlijk niet, maar maak er geen groots iets van. Daar zouden jullie me echt enorm mee kunnen helpen!  

Ik ga jullie de komende periode nog mijn verhalen delen want er staan nog wel wat spannende zaken te gebeuren:) Als ik de blog officieel afsluit laat ik het jullie zeker weten!

TOT SNEL LIEVERDS! 

Kari🌹

Tweede weekje

Helloww, 

Voila, mijn tweede week zit er bijna op. 

'T was een heavy week, zoals voor mijn koppie als voor mijn lichaam. Dinsdag ben ik mee moeten gaan zwemmen zonder zwemvest, zoals een normale persoon. De kine was erbij en die gaf mij opdrachten. Eerst moest ik overzwemmen in het ondiep met begeleiding naast mij. Dan alleen. Nadien in het diep met begeleiden en ook daarna weer alleen. Dit was eerder moeilijk voor mijn hoofd. Ik weet wel dat ik het kan, maar dat is weeral een stapje dichter bij normaal...

Voor de rest ben ik deze week vooral heel vaak moe geweest. En als ik moe ben is er met mij niet echt veel aan te vangen. Ik zaag dan veel en zit ook vaak in de knoop met mezelf. Bij de kine hebben we vooral veel bewogen. In de fitness gaan roeien of 10 minuutjes wandelen op de loopband en nadien iets samen met de kine. Zoals badminton of dansen op de wii. 

Volgende week ga ik een paar keer buiten Pulderbos om te oefenen om alleen naar de winkel te gaan. Dat wordt nog spannend:)

Kari🌹

eerste weekje

Heyhoiii, 

Mijn eerste weekje zit erop. Over een halfuurtje komt papa mij halen en heb ik weekendddd:)

Deze week was vooral acclimatiseren. Maandag en dinsdag werkte de therapeuten niet door de feestdag maar vanaf woensdag zijn we er kei hard in gevlogen.  

Bij de kine heb ik eerst wat algemene oefeningetjes gedaan zodat ze konden zien wat ik al kan en waar nog werk aan is. Hier waren ze al aangenaam verrast. 
Eigenlijk heb ik om 4 keer kine te hebben al veeel gedaan. We hebben gewerkt aan mijn manier van stappen (en hier is nogwel wat werk aan), we deden evenwichtsoefeningen, we hebben een klein toertje gefietst en touwtje springen gedaan. 

Bij de PPD (psycholoog) hebben we wat dingen terug opgefrist om volgende week echt aan de slag te gaan. 

Elke zomer komt er een groep Kazou animatoren naar Pulderbos om met ons een soort van kamp te doen. Super fijn maar wel bijkomende drukte. Door de corona regels was het niet altijd even simpel om activiteiten in elkaar te steken maar ze deden dat echt super! Ik heb ervan genoten. 

Volgende week volgt er weer een korte update:)

Kari🌹

'T is bijna zo ver

Hoi lieverds, 

Volgende week is het zo ver, dan word ik voor 3 weken terug opgenomen in Pulderbos. 
Het zal dus kort en krachtig worden! Om alles corona-proof te laten lopen heb ik me net moeten laten testen en die uitslag wordt dan doorgegeven aan Pulderbos. Normaal gezien zal die test wel negatief zijn, ik voel me niet ziek ofzo dus dit hoort denk ik wat bij de paperassen. 

De afgelopen twee weken hadden we een Staycation hier thuis met ons 4tjes. We hebben leuke uitstapjes gedaan en vooral chill geweest. Geen tijdsdruk, doen waar we zin in hebben, uitgebreid koken,... Vorige week zijn we naar de Beekse Bergen geweest, echt zalig! Super mooi om de diertjes van dichtbij te zien.
Begin juli kregen we het bericht dat mijn fiets klaar was. Mijn eigen elektrische fiets. Er staat in totaal al een dikke 50km op. Zelf gefietst:) 

Maarja, eigenlijk zit mijn hoofd al wel in Pulderbos. Nadenken hoe ik mijn kamer ga inrichten, wat we allemaal gaan doen,... Eigenlijk ook een beetje stressen hoor. Het plan is dat we zodanig hard gaan werken dat ik zoals een normaal 17 jarig meisje functioneer. Alleen naar de winkel gaan als ik iets nodig heb, me ook verder verplaatsen met trein of bus,... Maar langs de andere kant gaan we ook aan mijn koppie koppie werken. Er zijn enkele dingen waarvan we hebben ondervonden dat die nog niet lopen zoals het zou moeten. Maar die dingen wisten we bij de vorige opname nog niet. Het worden nog een paar spannende voorbereidingsdagen en maandag om 10u is het zo ver:)

Ik ga jullie tijdens mijn opname goed op de hoogte houden. 

See You Soon! 
Kari🌹

Boostopname Pulderbos

Heeyy! 


Ondertussen zijn we weer een tijdje verder, en ben ik ook al wat stapjes verder. Letterlijk en figuurlijk. 
Thuis stap ik zonder krukken omdat dat mijn vertrouwde omgeving is. Op andere plaatsen stap ik meestal met 2 krukken.  Eigenlijk wordt het aantal krukken ook een beetje bepaald van de plaats en de mensen. Voel ik me er goed bij of niet? Dat zijn allemaal zaken die hierbij een grote rol spelen. 

Om voor langere verplaatsingen niet altijd direct in de rolstoel te moeten hebben we een elektrische step gekocht. Die step dient om veel zaken te oefenen. Een tijdje rechtstaan, wennen aan het verkeer, snelheid maken, niet in de rolstoel zitten,....

Fietsen op de tandem gaat heel vlot. Eigenlijk kan ik zeggen dat dat gaat zoals "een normale" mens. Uiteraard moeten we afstanden opbouwen maar ook dat valt wel mee. Een tijdje terug hebben we een nieuwe fiets voor mij besteld. "Een elektrische matte zwarte", dat was wat ik wou:) De levering zou gepland zijn tussen midden en eind juli maar opeens kregen we telefoon van de fietsenwinkel dat de fiets er al is. 
Een fiets dient niet om in de garage te staan, daar moet op gefietst worden. En ook dat heb ik al gedaan:) Op de parking van "Den Antwerp". Ik moet nu veel oefenen en vertrouwen krijgen in de fiets en in mijn stuurcapaciteiten voordat ik in het verkeer kan en wil fietsen. Vooral "wil en durf" zijn in de vorige zin heel belangrijk. Ik ben best wat bang in het verkeer.  
Om dit al wat gewoon te worden is de elektrische step een goede voorbereiding, maar ik ben er nog (lang) niet. 

Tijdens de Corona periode ben ik van heel dichtbij opgevolgd door "team Kari" vanuit Pulderbos. Bestaande uit de team arts, mijn psycholoog en mijn kiné. Om de twee weken hadden wij een skype gesprek om vooral mijn doen en laten te bekijken. Ze gaven dan tips en wij konden vragen stellen. 

Enkele weken geleden hebben ze ons een voorstel gedaan, namelijk "een boostopname". Dat houdt in dat ze me gaan ondersteunen in de laatste stapjes die ik nog te zetten heb. Fysiek "normaal", handvaten in bepaalde situaties, me alleen durven verplaatsen,... Ze bekijken het als een beloning voor mijn vele inspanningen. Als ik thuis niet zo goed had gewerkt had de boostopname ofwel op een ander tijdstip aan bod gekomen, of gewoonweg niet. De boostopname duurt 3 weken en we zullen een heel strak doelstellingen plan hebben. 
Ik zal dus wel 3 weekjes zomervakantie moeten opofferen, maar dat is dan maar zo... Dus van 20 juli tot 7 augustus zal ik terug naar leefgroep Dee gaan:) 

Met deze nieuwe wending aan mijn revalidatie ga ik mijn uiterste best doen om terug wat meer te schrijven voor jullie.  De weken van mijn opname ga ik veel te vertellen hebben denk/hoop ik:)

Ciao,
Kari🌹

Hier ben ik weerrr

Hoi iedereen,

Lang geleden eh? Dat ligt aan mij… Ik kan heel gemakkelijk “minder” nieuws brengen, maar goed nieuws vind ik toch wat moeilijker. Zo het uitspreken dat het goed gaat.

In deze quarantaine heb ik wel wat tijd en druk gekregen om aan mijn fysieke revalidatie te werken. Omdat er altijd wel een ouder thuis was, zaten ze wat achter mijn veren en dat heeft tot nu toe toch een positief effect gehad.

Ik stap thuis een hele dag me 2 krukken. Ook ga ik te voet met mijn 2 krukken naar de beenhouder of ijssalon achter de hoek. Redelijke afstanden maar tegen een iets gezapiger tempo😊 Om jullie een beeld te geven ik stap tussen de 800 en de 1200 stappen op een dag. De rolstoel wordt nu enkel gebruikt als we gaan winkelen. Binnenkort zal ik terug naar school gaan en dat zal waarschijnlijk ook in de rolstoel zijn.

Een tijdje terug hebben we een tandem gekocht. Hierop cruisen papa en ik wel wat rond. Dat gaat goed en vlot al ben ik soms wel wat bang. Momenteel in ons record 5km en meestal fietsen we rond de 14-18 km/u.

Verder breng ik al bakkend mijn tijd door😊 Ik neem mijn tijd om zelf een recept op te stellen aan de hand van vele tips. Enja, dan komt het bak gedeelte, op mijn gemakske maak ik dan toch wel lekkere dingen en mogen mijn naasten daar dan mee van genieten.

Ik zal mijn best doen om jullie wat vaker op de hoogte te stellen!

Dikke kus,

Kari🌹

Dikke twee weken thuis

Goeiendagggg,

Ondertussen ben ik al 15 dagen thuis:)

Alles loopt vlotjes en eigenlijk met weinig problemen of dergelijke.
Ik ga sinds vorige week op maandag en op woensdag naar school en dat overleef ik... Het zijn zware dagen maar die worden gecompenseerd met een paar dagen rust, momenteel dan toch nog. Binnenkort wordt tijdelijk onderwijs aan huis op gestart en zal ik dus 4u les krijgen.  Heel concreet is het allemaal nog niet maar de school is er volop mee bezig.

Ook op fysiek vlak ben ik nog verder stappen aan het zetten. Met de hulp van mama en papa en nog wat tijd zal ik er waarschijnlijk wel komen.
Volgende week hebben we een opvolggesprek in Pulderbos om eens te vertellen hoe alles loopt en eens te bekijken hoe we het verder doen.

Tot snel!
Kari🌹

ONTSLAG

Hey iedereen!


Het grote nieuws: ik ben gisteren, woensdag OP ONTSLAG GEGAAN in Pulderbos. Met andere woorden ben ik nu "voor altijd" thuis.
Ik hoor jullie al zeggen "wow Kari dus dat wil zeggen dat jij genezen bent?" Nee, toch nog niet. Het advies van de Psychiater was om mij uit het veilige leventje van Pulderbos te halen. Pulderbos is eigenlijk een onderhoudende factor geworden. 
Na het nieuws van de Psychiater heb ik de moeilijke vraag gekregen of ik direct naar huis wilde of ik nog een bepaalde periode mega hard wilde werken en wat ik dan wilde bereiken. Na heel veel nadenken en praten met mijn omgeving en ouders, hebben we toen besloten dat ik nog enkele stappen wilde zetten. 
Mama, papa en ik hebben samen een voorstel gedaan aan de kine en die heeft in samenspraak met de rest van team Kari beslist dat ik nog 3 weken mocht blijven. Dit was uiteraard op voorwaarde dat ik mijn doelstellingen elke week behaalde. 

Die 3 weken waren heel intensief en heel vermoeiend. We hebben bewust de keuze gemaakt dat ik pas nadien jullie dit ging vertellen zodat ik toch nog minimale rust had. 
De komende maand is vooral bedoeld om op mijn positieve te komen en om uit te zoeken hoe ik me het beste voel in mijn gezin en wat ik daarvoor nodig heb. 
Een kine of psychomotorisch therapeut wordt niet ingeschakeld omdat ik van heel kort word opgevolgd door Pulderbos. Over een maand hebben we een gesprek en tot dat zal de grootste uitdaging zijn om alles wat ik nu kan, te behouden. 
De komende weken spreek ik elke week met mama en papa een doelstelling af. Deze doelstelling hoeft niet perse motorisch te zijn.  

Om mijn schooljaar te overbruggen ga ik op maandag en op woensdag naar school. De andere dagen ben ik thuis. We hebben met de school afgesproken dat ze voor chemie 4u thuisonderwijs voorzien/op zoek gaan naar een leerkracht. Door de 4u thuisonderwijs en misschien een kleine wissel in mijn lessenrooster zou het normaal gezien geen probleem mogen zijn om door mijn jaar te geraken. 

De "standaard" regeling van opvolggesprekken die gaan wij niet doen. Normaal is het 1 maand na het ontslag gesprek, dan 3 maanden verder en dan na een half jaar. Wij hebben onder de gedachte "van kort bij opvolgen" afgesproken dat ik elke maand op gesprek kom (tot Pulderbos beslist dat dit afgebouwd mag worden) en dat ik om de 2 weken een mail stuur om te laten weten hoe het met me gaat en eventuele vragen te stellen.

De komende weken gaan voor mij ook wat zoeken zijn maar we zullen wel zien waar we uitkomen...

Kus
Kari🌹

resultaten van de gesprekken

Hoi iedereen,

Zoals ik in de vorige blog vermeld had, zal ik in deze blog wat meer vertellen over wat we de afgelopen periode van de verschillende dokters hebben geleerd. 

Eind vorig jaar stelden we vast dat mijn revalidatie niet meer opschoot. We waren eigenlijk wat vastgelopen. Daarom werd er vanuit Pulderbos in samenspraak met ons besloten om een psychiater in het revalidatietraject te betrekken. Zij kon dan met een andere bril de situatie bekijken.

Er volgden verschillende gesprekken: 1 gesprek met ons drie (Kari-mama-papa) 2 met mij alleen en 2 met enkel mama en papa.

Eind januari volgde het adviesgesprek. De psychiater toetste haar bevindingen af met die van de artsen van Pulderbos en daarna werden wij ingelicht.

We kregen eerst een verklaring richting het verleden en dus ook de oorzaak van mijn problemen. 

Overbevraging stond daar centraal in. Zonder dat ik me ervan bewust was, werd ik continu overbevraagd. 

Enkele persoonlijkheidskenmerken liggen aan de basis hiervan. Vermits ik het nooit anders heb geweten, had ik ook niet in de gaten dat ik overbevraagd werd of anders gezegd dat ik heel hard moest werken om in het dagelijkse leven goed te functioneren.  Signalen die mijn lichaam uitzonden werden fout geïnterpreteerd bv pijn aan mijn knie zal vermoedelijk van het groeien zijn (dachten wij).  Achteraf bleek dit een signaal te zijn van mijn lichaam. Het stuurde een "Kari ga nu eens rusten en doe het wat rustiger aan" signaal, maar dat konden we er toen niet van maken.

Het ouder worden, puberen en meer verantwoordelijkheden, zorgden voor veel meer situaties waarin ik overbevraagd werd, met het gekende resultaat als gevolg.

In Pulderbos ben ik in een veilige, rustige, gestructureerde omgeving. Deze zorgt voor rust in mijn hoofd en hier wil ik/mijn hoofd ook zolang mogelijk blijven. Telkens als het 'normale' dagelijkse leven dichterbij kwam, sloeg mijn lichaam in paniek en reageerde het. Denk aan mijn terugval in september vorig jaar. Terug naar school en scouts brachten enkele oude gevoelens terug tot leven. Vermits mijn lichaam/hoofd dit niet wou, besloot het terug te vallen. Deze terugval zorgde er ook voor dat ik langer in Pulderbos kan blijven. Ja, zo slim is het onderbewustzijn van een mens...

Dit is natuurlijk geen gezonde situatie.  In een volgende blog zal ik hierover een vervolg schrijven. Kijk tegen het einde van de maand nog maar eens. Er volgt belangrijk nieuws. 

Kus, 
Kari🌹

B-DAY

liefste lezers, 

vorige week was mijn verjaardag:)) Ik ben 17 geworden en om dat te vieren zijn we met heel de familie gaan bowlen. Zoals jullie hieronder zien, heb ik zelf gegooid vanuit mijn stoel. Er waren nog andere mogelijkheden, zoals een krokodil voor de kleine kindjes en een opzetstuk voor aan mijn rolstoel. Bij beide alternatieven moest ik de bal maar gewoon in een gootje leggen en dat wilde ik niet dus dan maar gewoon gooien:) En euhm, ik wil niet stoefen ofzo, maar ik het de eerste STRIKE gegooid van alle kinderen😄

In de loop van volgende week gaat er een samenvatting verschijnen van de afgelopen weken op"dokter" gebied. Zoals eerder gezegd zijn het zware weken omdat er veel spannende gesprekken geweest zijn. We wachten nog op enkele concrete zaken en dan kan ik jullie vertellen wat er allemaal is gezegd tijdens die gesprekken. 

Kus 

Kari🌹

moeilijke weekjes

Hey iedereen,

Lang geleden hé! Dat komt omdat het een paar zware weken zijn geweest.  Na de vakantie terug die klop krijgen van school op maandag, de rest van de week een druk gevuld schema,...

In de vakantie is het in Pulderbos best rustig waardoor school ineens een overload aan drukte was:( Enja, in het algemeen is school niet de prettigste ervaring. De drukte, het sociale contact, het opletten in een klas met veel rumoer, een lange dag,... Dan ben ik 's avonds wel heel blij dat ik in bed kan!

Hier in Pulderbos zijn het voornamelijk mentaal zware dagen geweest. Ik ben een paar keer mezelf tegengekomen, enkele keren toch stevig in paniek geschoten en ook wat moeten toegeven aan de therapeuten. Met toegeven bedoel ik voornamelijk minder afpingelen, als de therapeut zegt "5 keer" dan was het ook 5 keer terwijl ik dit ervoor wel wat ging aanvechten om het bijvoorbeeld maar 3 keer te moeten doen. 

Deze week zijn er 2 nieuwe opnames waardoor ik van kamer ben moeten wisselen. Dat was echt een zware klap! Dinsdag hebben ze me verteld dat ik naar een andere kamer moet en donderdag was ik al verhuisd... Het moeilijkste aan heel dit verhaal is "de kamer". Het is een tweepersoons kamer, dus ik heb een kamergenoot. In mijn vorige kamer had ik een aangepaste badkamer, maar dat is hier dus niet. Ik moet mijn plan trekken in een badkamer waar ik niet binnen kan met de rolstoel en waar ik geen aanpassingen heb. De aanpassingen die ik gevraagd had was een bar aan de wc zodat ik me hieraan kon rechtzetten om mijn broek al rechtstaand aan en uit te doen en een spiegel die geklapt was zodat ik al zittend in de spiegel kan kijken. Ik heb geen een van die aanpassingen gekregen. Ik mag alleen "dagdagelijkse hulpmiddelen" krijgen zoals bv enkele stoelen om te wippen tot aan de wc,...

Momenteel ben ik wat ziekjes en bijkomend door ziek te zijn en al meerdere nachten niet goed te hebben geslapen, heb ik kracht verlies in mijn armen en benen. Hierdoor ben ik heel onzeker en bang. Mijn armen zijn cruciaal om optimaal zelfstandig te zijn...

Woensdag gaat de leefgroep boogschieten maar ik kan jammer genoeg niet mee omdat ik een belangrijk gesprek heb met Pulderbos en mijn ouders waar ik zeker bij moet zijn:(

Kus
Kari🌹