resultaten van de gesprekken

Hoi iedereen,

Zoals ik in de vorige blog vermeld had, zal ik in deze blog wat meer vertellen over wat we de afgelopen periode van de verschillende dokters hebben geleerd. 

Eind vorig jaar stelden we vast dat mijn revalidatie niet meer opschoot. We waren eigenlijk wat vastgelopen. Daarom werd er vanuit Pulderbos in samenspraak met ons besloten om een psychiater in het revalidatietraject te betrekken. Zij kon dan met een andere bril de situatie bekijken.

Er volgden verschillende gesprekken: 1 gesprek met ons drie (Kari-mama-papa) 2 met mij alleen en 2 met enkel mama en papa.

Eind januari volgde het adviesgesprek. De psychiater toetste haar bevindingen af met die van de artsen van Pulderbos en daarna werden wij ingelicht.

We kregen eerst een verklaring richting het verleden en dus ook de oorzaak van mijn problemen. 

Overbevraging stond daar centraal in. Zonder dat ik me ervan bewust was, werd ik continu overbevraagd. 

Enkele persoonlijkheidskenmerken liggen aan de basis hiervan. Vermits ik het nooit anders heb geweten, had ik ook niet in de gaten dat ik overbevraagd werd of anders gezegd dat ik heel hard moest werken om in het dagelijkse leven goed te functioneren.  Signalen die mijn lichaam uitzonden werden fout geïnterpreteerd bv pijn aan mijn knie zal vermoedelijk van het groeien zijn (dachten wij).  Achteraf bleek dit een signaal te zijn van mijn lichaam. Het stuurde een "Kari ga nu eens rusten en doe het wat rustiger aan" signaal, maar dat konden we er toen niet van maken.

Het ouder worden, puberen en meer verantwoordelijkheden, zorgden voor veel meer situaties waarin ik overbevraagd werd, met het gekende resultaat als gevolg.

In Pulderbos ben ik in een veilige, rustige, gestructureerde omgeving. Deze zorgt voor rust in mijn hoofd en hier wil ik/mijn hoofd ook zolang mogelijk blijven. Telkens als het 'normale' dagelijkse leven dichterbij kwam, sloeg mijn lichaam in paniek en reageerde het. Denk aan mijn terugval in september vorig jaar. Terug naar school en scouts brachten enkele oude gevoelens terug tot leven. Vermits mijn lichaam/hoofd dit niet wou, besloot het terug te vallen. Deze terugval zorgde er ook voor dat ik langer in Pulderbos kan blijven. Ja, zo slim is het onderbewustzijn van een mens...

Dit is natuurlijk geen gezonde situatie.  In een volgende blog zal ik hierover een vervolg schrijven. Kijk tegen het einde van de maand nog maar eens. Er volgt belangrijk nieuws. 

Kus, 
Kari🌹