Hoi,
De laatste tijd heb ik niet bepaald veel fut gehad om aan de blog te schrijven. Na mijn terugval in september heb ik lang geen vooruitgang gemaakt wat echt wel jammer was. Ik had gewoon geen zin om er nog aan te werken.
Ondertussen krijg ik doelstellingen per week zowel voor op de kine als voor in de leefgroep. Als ik deze doelstelling niet haal, wordt er in team besproken hoe het verder moet. Of ze me hier nog kunnen houden of dat mijn verblijf in Pulderbos erop zit.
Nu zijn we aan het werken om mij zo snel mogelijk te krijgen waar ik was, 1 minuut zelfstandig rechtstaan. Dat wordt opgedeeld per week... Dus eigenlijk heb ik weinig keuze, als ik nog geholpen wil worden moet ik in actie schieten en luisteren naar wat er mij opgelegd wordt.
In de herfstvakantie ben ik met mijn familie een week naar Turkije geweest. Ik heb er echt goed van genoten en het deed me deugd. Het vliegen was wel wat anders. Ik vond het vliegtuig best claustrofobisch en het maakte echt veel lawaai. Van de heen vlucht heb ik totaal niet genoten, dat was pure stress en angst. De terugvlucht was ietsje aangenamer omdat ik wist wat er ging gebeuren en dan wist mama ook waar ze op moest inspelen om mij op mijn gemak te stellen.
Op mijn thuisschool gaat alles best goed. Ik heb wat meer connectie met de klas en de lessen kan ik ook volgen. Normaal gezien ga ik ook enkele van mijn examens meedoen... Spannendddd!
Kusjes,
Kari🌹
Geen opmerkingen:
Een reactie posten