:(

Hey hey,

Ik ben nu al in mijn 2e opname week en in mijn 3e therapieweek. Logischerwijs zou ik nu goed nieuws moeten/kunnen brengen maar dat is er jammer genoeg niet. Oefeningen die ik tijdens mijn eerste therapie dag deed, 3 weken geleden, doe ik nu nog steeds en die gaan niet bepaald vlotter. Mijn geduld wordt hier stevig op de proef gesteld!

Ik ben hieraan begonnen met een reusachtige berg moed waar nu niet veel meer van overblijft. De hele dag door, vanaf dat ik gewekt word totdat mijn oogjes terug toe gaan, word ik geconfronteerd met dingen die ik niet kan, ook al ben ik al 3 weken in therapie. Tegenover de rest van de leefgroep ben ik precies een oud omaatje die niets kan. Grotendeel van de kinderen zitten hier voor "kleine" klachtjes, hiermee bedoel ik bv nekpijn en voor de rest fysiek volledig in orde. Ik ben heel afhankelijk van de begeleiding, iets wat ik totaal niet gewoon ben. 

Mijn dagen zijn heel gevuld en heel druk. Om 8.30u beginnen de therapieën en om 16.30u eindigen de therapieën. Voor mij mag de dag dus gewoon eindigen om om 16.30u. Ik zou dan verwachten dat ik heel goed slaap maar dat is zeker niet. Ik slaap heel onrustig en word heel veel wakker. 

In het weekend ben ik thuis en daar geniet ik wel van. Rusten, rusten en nog meer rusten.

Tot snel,

Kari🌹

Eerste nachtje

Hey allemaal, 

Voorbij weekend was een heel druk weekend om mij zo weinig mogelijk te laten denken aan de stress om hier te komen slapen. Het was een heel fijn weekend maar de beweging in mijn pink is wel uitgevallen. Dat is ondertussen al terug een beetje beter, maar het wisselt wel.

Mama en papa zijn dinsdagnamiddag nog even langs geweest om mijn kamer in te richten. Ik heb foto's hangen, lichtjes, een bloementje,... (zie foto)

Dinsdagavond heb ik hier voor het eerst gedoucht en geslapen. Om te douchen heb ik een speciale stoel die verstelbaar is waardoor ik redelijk comfortabel lig en ze kunnen ook heel makkelijk overal aan.

Mijn eerste nacht was aanpassen, ik ben veel wakker geworden, wennen aan het bed en een andere kamer.  In de kamer naast me ligt een meisje die ook in een rolstoel zit en ze belde om 6.15u de verpleging waardoor er op de gang een hard bieb-geluid was.  Ik was zo hard verschoten dat ik nadien niet meer kon slapen. Dat wordt wennen dus 😒

Mij aankleden en opfrissen ging indrukwekkend goed en snel, ik was zelfs op tijd voor het ontbijt 😉

In mijn dagschema heb ik vaste rustmomenten gekregen, dit wil zeggen dat ik geen prikkels mag krijgen. Liggen en niets doen. Geen gsm, geen muziek, geen boek,... NIKS! 

Voor de rest gaat alles goed, ik voel me goed bij de opvoeders en bij de groep. 

Tot de volgende,
Kari🌷

Een spannende week 1

Hey iedereen,

De eerste week in Pulderbos zit erop! Deze week was een hele zware en drukke week. Alle mensen die met mij gaan werken wilde me al eens zien om hulpmiddelen te beginnen zoeken. De leefgroep valt al bij al best mee, de leeftijden liggen van 8 tot 16 jaar, ik ben dus de oudste.

De ergotherapeut (werkt aan fijne motoriek en romp) heeft me al een heel goed hulpmiddel toegereikt, een steun onder mijn arm waardoor ik mijn arm makkelijker kan bewegen. Zodra ik mijn arm en heel klein beetje opspan zorgt de machine ervoor dat mijn arm erg vlot naar boven gaat. Dit gaan we eerst verder oefenen en vanaf dat het vlot genoeg gaat mag ik dit in de leefgroep gebruiken om te eten.

Bij de kine hebben we vooral geoefend op transfer, mij zo makkelijk mogelijk verplaatsen en mij op termijn trucjes leren om mee te helpen. Wat ik verder nog heb gedaan is op de tiltafel gestaan. Op deze tafel wordt ik vastgebonden en dan op 45 graden recht gezet. Zo kan mijn bloedsomloop terug al wat wennen aan rechtstaan en wordt mijn poep wat ontlast.

Kari op de tiltafel onder een hoek van 45 graden

We zijn ook passief aan het oefenen op bewegingen om mijn motorische cortex, mijn hersencentrum dat zorgt voor bewegingen, wakker te maken. Puur theoretisch gezien hebben mijn benen wel kracht en werken ze normaal, maar de aansturing werkt niet meer.

Buiten dat ik veel moet oefenen om fysiek terug oké te worden, krijg ik ook les. Momenteel wetenschapsvakken maar dat kan op vraag van mijn school uitgebreid worden.

Dinsdag blijf ik voor het eerst slapen en zal ik vanaf dan enkel in het weekend thuis zijn.


Kus
Kari🌷

De eerste dag in Pulderbos

Hallo,

Vandaag was de eerste dag in Pulderbos.  Deze week zal ik daar enkel overdag zijn, slapen doe ik nog thuis.
Ik zit in leefgroep Dée bestaande uit max 9 gasten en een 7tal begeleiders waarvan ik er vandaag al 4 heb ontmoet.  Verder heb ik nog met heel veel andere mensen kennis gemaakt, zoals de ergotherapeut, kine, de schooljuf.
Ik ben er heel moe van, denk dat ik goed zal slapen.
Morgen ga ik met een goed gevoel terug.  Hopelijk ben ik een beetje wakker want ik start om 9u al met mijn eerste schoolles, wiskunde.  Want naast revalideren zal ik ook verschillende vakken krijgen.

Volgend weekend volgt een groter 'verslag'.

Groetjes,
Kari 🌹

Stress:)

Hey hey,

'T is bijna zover, morgen start mijn eerste week in Pulderbos. Een weekje dag revalidatie en nadien de opnamen.

Ik ben echt super zenuwachtig, we hebben maar minimale info gekregen hoe mijn dag er morgen zal uitzien. De extra stress zorgt voor: slecht slapen, extra kwaaltjes en pijntjes,...

Ik heb er zin in maar toch zie ik er tegenop.  Genezen wil ik zeker, hard werken ook maar de omstandigheden houden me wat tegen en geven me stress. Nieuwe locatie, nieuwe mensen, vrienden maken, andere aanpakken, "vreemde" mensen die me gaan verzorgen,...

Morgen wordt een belangrijke dag! Duimen aub!

Tot morgen!

Kari⚘

Snelle update!

Bonjour tout le monde!

Deze voormiddag (vrijdag) heeft Pulderbos gebeld met een geweldige mededeling, namelijk dat ik vanaf dinsdag 15 januari in dag opname mag starten. Dit is in afwachting tot de 22ste  dat ik een kamer krijg. 

Concreet houdt dit in dat ik 's morgens word gebracht, de hele dag therapieën  heb en mee deel uitmaak van leefgroep D. Nadat ik 7 uur aanwezig ben geweest, word ik terug opgehaald en slaap ik gewoon thuis. 

Vanaf dinsdag ga ik hard moeten werken maar ik ben wel erg blij dat ik eerst een weekje dag opname heb zodat ik mijn draai al kan vinden voordat ik er volledig ga "inwonen" bij leefgroep D.

X

Kari🌷

In tijden van nood leert men z'n vrienden kennen.

Hey iedereen!

Omdat Pulderbos dichterbij komt, wil ik toch nog even tijd nemen voor iets anders.

Mensen die een award winnen staan een kwartier andere te bedanken, awel dat kan ik ook ;)

• vrienden
• klasgenoten
• familie
• dokters
• ... 

maar vooral: MAMA, PAPA EN MIJN SUPER BROER!

Bedankt voor jullie steun, lieve aanmoedigende woorden, bezoekjes, mailtjes, berichtjes, kaartjes, ...... hetzij rechtstreeks aan mij of via mama of papa.

Kari🌹

Intake gesprek Pulderbos

Hoi,

Deze voormiddag hebben we samengezeten met de begeleidende arts, psychologe en sociale medewerkster van Pulderbos.  Na veel vertellen en luisteren, hebben ze ons verteld dat mijn opname momenteel gepland staat op dinsdag 22 januari.

Na het lange gesprek, hebben we een rondleiding gekregen in Leefgroep D (= 'mijn' leefgroep). Naast de vaste planning van de therapieën, worden binnen deze leefgroep veel groepsactiviteiten georganiseerd.

Mijn opname is telkens van maandagochtend tot vrijdagnamiddag (dus in het weekend ben ik thuis).  Eerst zal er gedurende 6 weken een observatieperiode zijn, maar er worden al wel therapieën gestart.  Na die 6 weken, zal er een groot overleg zijn, en zal er een volwaardig actieplan voorgesteld worden voor de periode nadien.

Nog 15 dagen tanden bijten / plan trekken / roeien met de riemen die je hebt .......plannen om de kamer in te richten /valies in te pakken / .....

KUS!
Kari 🌹

Eerste D-Day

Hey allemaal,

Zoals jullie hebben gelezen, ben ik donderdag 3 januari op diagnose gesprek geweest bij het UKJA. Daar hebben ze ons de uitleg gegeven van de psychologische  analyse.

Het komt erop neer dat ik mentaal ben gecrasht door onbewuste stress. Aan mij werd dit uitgelegd als een weegschaal die uit balans ging.

Langs de ene kant van de weegschaal is er de DRAAGKRACHT, dit geeft weer hoe sterk ik ben, hoe ik dingen kan verwerken en wanneer het genoeg is in mijn hoofd.

Langs de andere kant van de weegschaal is er de DRAAGLAST, dit geeft weer welke stress en gebeurtenissen ik meemaak. De last die ik mentaal ervaar doorheen mijn leven. Dit kan ik ook uitleggen met een ander voorbeeld. Ik bekijk mijn leven al wandelend met een rugzak. Bij elke belangrijke, stressvolle, emotioneel moeilijke gebeurtenis komt er een kilo extra in mijn rugzak. Na enkele jaren werd mijn rugzak erg zwaar, maar ik denk bij mezelf, "IK hou dit nog wel even vol". Na enkele maanden/jaren dit vol te houden en te blijven wandelen, woog mijn rugzak zo zwaar dat ik ben omgevallen. Het moment dat ik omviel, loopt parralel met dinsdag 27 november, toen ik mijn stuiptrekkingen kreeg.

Verder is er bevestigd dat Pulderbos zowel de fysieke als de psychologische revalidatie  gaat begeleiden en daar ook voor in aanmerking  komt.

Nu is het afwachten tot maandag 7 januari: intake gesprek bij Pulderbos.

Salut allemaal ;)
Kari🌷

Nieuwjaarsbrief

Lieve lezers,

Welkom op mijn blog, ik ben Kari 15 jaar en minder gelukkig dan dat ik zelf dacht.

2018….

Je was goed begonnen, je gaf me een positieve vibe met het vooruitzicht naar het dansoptreden.  Maar het was niet allemaal rozengeur en maneschijn,…. Die kniepijn begon me ontzettend te hinderen, maar ik sloeg me er dapper doorheen.  Na een deugddoende gezinsvakantie in Frankrijk, vertrok ik eindelijk op scoutskamp, maar ook dit liedje mocht niet blijven duren.  Halverwege het kamp hebben die pijnlijke knieën beslist dat die helling, waarop onze kampplaats gelegen was, niet meer doenbaar was.  Terug naar huis dan maar.  Zelfs een supertof Pretparkenkamp moest geannuleerd worden! Pfffff, blij dat het terug school is, terug naar mijn vrienden….. dacht ik.  Al na de eerste week, op zondag 9 september,  ging letterlijk het licht uit.  Ik ben flauwgevallen en neerkomen met mijn hoofd op de tafel, dat was niet zo’n goed idee! Gevolg: zware hersenschudding.  Veel, heel veel, slapen, hoofdpijn, concentratie problemen, nekpijn….. 5 november: eindelijk terug naar school, toch wel voor 2 vakken. Wiskunde en frans, alhoewel dat het allemaal Chinees voor me was, deed ik mijn uiterste best.

Dinsdag 27 november ging in de vooravond mijn lichaam in ‘ERROR’.  Ik werd niet goed, had het gevoel dat ik zou flauwvallen maar in plaats daarvan kreeg ik stuiptrekkingen, waardoor iedereen dacht dat ik een epileptische aanval had.  Ik werd met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht, daar volgde vele onderzoeken. Enkele dagen later werd ik overgebracht naar een ander ziekenhuis en volgde er nog meer onderzoeken…. Zonder diagnose, als een platte pannenkoek in een rolstoel mocht ik na een week naar huis.  10 dagen later volgde dan wel de diagnose: CONVERSIESTOORNIS, mijn hersenen geven geen of foute signalen door aan mijn lichaam.   Ik zal een revalidatie-traject moeten volgen, bv. in Pulderbos.

Kort samengevat, 2018, je was een jaar om snel achter mij te laten!!!!!!

2019….

Het jaar van de ommekeer, van Kari 2.0!

Ik ga erin vliegen, zodat ik snel terug zelf mijn bestek kan vasthouden, zelf een pen kan vasthouden, zelf kan schrijven, zelf wc-papier kan afscheuren, zelf naar toilet kan gaan, zelf mijn tanden kan poetsen, mijzelf kan aankleden, zelf kan douchen, zelf kan rechtstaan, zelf kan stappen, …kortom, MIJZELF KAN ZIJN!

Donderdag 3 januari, de eerste D-Day.  Diagnosegesprek in het Ukja.  Zij hebben de leiding over de hele revalidatie, die dag zullen we (hopelijk) afspreken hoe de psychische revalidatie zal verlopen en wat er met Pulderbos is afgesproken voor de lichamelijke revalidatie.

Tot de volgende, 

Kari🌹